Ten, kto choć raz odwiedził Gdańsk, z pewnością zwrócił uwagę na piękny gmach budynku, stojący przy Długim Targu. To Dwór Artusa – niegdyś miejsce, w którym spotykali się kupcy i toczyło się życie towarzyskie miasta, obecnie jeden z oddziałów Muzeum Gdańska. Budynek ten nie tylko zachwyca swoją architekturą, ale również ma bogatą historię, którą warto poznać.
Dwór Artusa – skąd ta nazwa?
Historia nazwy jest niemal tak samo ciekawa jak historia całego budynku. Inspiracją dla niej była bowiem znana wszystkim, średniowieczna legenda o Królu Arturze, który był symbolem męstwa i odwagi. To właśnie jego imieniem nazywano w Anglii domy, w których spotykali się rycerze oraz patrycjat. W Polsce Dworami Artusa nazywano miejsca, w których spotykali się mieszczanie – dla rzemieślników nie było tam miejsca. Dopiero w XVII wieku wstęp na Dwór zyskali księgarze oraz malarze wystawiający swe prace. Dwór Artusa w Gdańsku przez długi czas był zatem budynkiem, gdzie gromadziła się jedynie elita tego miasta. Co ciekawe, pierwszy raz zyskał on miano „Dworu Artusa” dopiero w 1357 roku – około 7 lat po zakończeniu jego budowy. Została ona bowiem umieszczona w miejskim zapisie o czynszu gruntowym z 1350 roku.
Zachwycająca architektura Dworu Artusa w Gdańsku
We wnętrzu znajduje się przestronna sala zbudowana w stylu gotyckim. Na ścianach zauważyć można zapierające dech w piersiach zdobienia – boazerie i fryzy, które nawiązują do mitologii oraz historii. Prace nad nimi rozpoczęły się w 1531 roku. Będąc w środku budynku w oczy rzucają się bogato zdobione meble oraz ogromna ilość przepięknych obrazów. Wszystko to miało sprawiać wrażenie przepychu i bogactwa. W sali znajdują się również inne ozdoby, takie jak gobeliny, rzeźby, zbroje czy modele okrętów. A jednak to, co najbardziej przykuwa uwagę, to ogromny, 11-sto metrowy piec – dzieło sztuki wyłożone 520 kaflami (niezwykłymi – przedstawiającymi wizerunki najwybitniejszych władców w Europie), zaprojektowane przez Geogra Stelznera. Piec został wymurowany w latach 1545-46.
Istnieją przypuszczenia, że w roku 1379 zbudowany został drugi budynek Dworu, który został zniszczony w pożarze, 97 lat później. Najlepsze lata budynku przypadają natomiast na XVI i XVII wieku, kiedy to został odnowiony po pożarze, zyskał nową fasadę (która została później ponownie zmieniona) oraz został ozdobiony dodatkowymi posągami – starożytnych bohaterów, symboli siły, sprawiedliwości. Nad wszystkim króluje natomiast posąg Fortuny. Po dwóch stronach obramienia drzwi wejściowych umieszczone zostały medaliony z popiersiami władców Polski. Kamienne lwy, które do dziś strzegą wejścia, wcześniej zdobiły rozebraną Bramę Jakuba w Gdańsku. Przyniesione zostały na Dwór Artusa dopiero w 1883 roku, po rozbiorze owej bramy.
Dwór Artusa w Gdańsku działał jako miejsce spotkań dla najważniejszych osobistości w Gdańsku przez wiele lat. W 1742 roku utracił jednak status Dworu i został przemianowany na giełdę. Tym samym miasto pożegnało się z najsłynniejszą gospodą. W 1989 roku w budynku otworzył się jeden z oddziałów Muzeum Gdańska i zaczęto wpuszczać do niego turystów.
